Co?

Warsaw Harmony to nowy muzyczny projekt, zakładający różnoraką i nie do końca dającą się zdeterminować działalność artystyczną. Punktem wyjścia jest niezwykły i wciąż zbyt mało znany repertuar, tworzony na przestrzeni wieków z myślą o instrumentach dętych.

Europejska kultura muzyczna na przełomie XVIII i XIX stulecia dostarczała wielu ciekawych zjawisk. Bez wątpienia jednym z nich była powszechna praktyka zatrudniania na królewskich, cesarskich czy książęcych dworach, tudzież na arystokratycznych salonach, zespołów instrumentów dętych, zwanych potocznie Harmoniemusik. Ich głównym zadaniem było zapewnienie najwyższej próby rozrywki polegającej na uświetnianiu muzycznymi występami ważnych wydarzeń czy imprez towarzyskich. Cóż składało się na repertuar owych zespołów? Praktycznie wszystko, co aktualnie było w modzie a więc znane utwory, "szlagiery", arie czy też fragmenty całych oper, wystawianych podówczas w Wiedniu, Pradze czy Paryżu. Nie brakowało też oryginalnych utworów pisanych wyłącznie dla tych, jakże wyjątkowych, formacji. Do tych chlubnych tradycji nawiązuje zespół Warsaw Harmony, łącząc elementy wyrafinowanej sztuki z bezpośredniością jej przekazu. 

Muzycy tworzący zespół są silnie identyfikowani z nurtem tzw. muzyki dawnej lub inaczej mówiąc z wykonawstwem historycznie poinformowanym. Jakkolwiek oba hasła mogą być postrzegane zarówno jako źródło głębokich inspiracji jak i przyczynę licznych nadużyć czy nieporozumień, muzycy Warsaw Harmony, stosując głównie historyczne instrumentarium, odkrywają piękno i głębie muzyki komponowanej między innymi przez takich geniuszy jak Józef Haydn, Wolfgang Amadeus Mozart czy Ludwig van Beethoven. 

Warsaw Harmony to z jednej strony harmonia płynąca ze wspaniałych, muzycznych kompozycji, z drugiej zaś swoistego rodzaju duma, nostalgia czy tęsknota za czasami, w których Warszawa uchodziła za jedno z najpiękniejszych miast Europy a jej kulturalne aspiracje reprezentowane były przez rozmiłowanego w sztuce ostatniego króla Polski. 

Kto?

Marek Niewiedział
Obój

Patrycja Leśnik-Hutek
Obój

Tomasz Wesołowski
Fagot

Kamila Marcinkowska-Prasad
Fagot

Krzysztof Stencel
Róg

Mateusz Cendlak
Róg

 

Marek Niewiedział

Jeden z pierwszych oboistów w Polsce profesjonalnie zajmujący się grą na historycznych obojach. Koncertujący solista, kameralista, muzyk orkiestrowy oraz aktywny propagator muzyki dawnej, a także organizator rozmaitych działań artystycznych. Absolwent Akademii Muzycznej w Poznaniu w klasie oboju prof. Mieczysława Koczorowskiego, Królewskiego Konserwatorium w Hadze w klasie oboju barokowego i klasycznego Ku Ebbinge oraz Hochschule für Musik und Theater w Lipsku w klasie Wolfganga Kubego. Od 1998 roku na stałe współpracuje z Warszawską Operą Kameralną, pełniąc w niej funkcje pierwszego oboisty oraz koordynatora orkiestry Musicae Antiquae Collegium Varsoviense.


Współpracuje z wieloma polskimi i zagranicznymi zespołami i orkiestrami historycznymi, z których warto wymienić Akademie für Alte Musik z Berlina, Collegium Marianum z Pragi, Capellę Cracoviensis czy Wrocławską Orkiestrę Barokową, W1996 roku został wyróżniony Nagrodą Radnych Miasta Poznania za osiągnięcia artystyczne, a w 2002 Nagrodą im. Zofii Rayzacherowej dla największej indywidualności artystycznej w dziedzinie muzyki dawnej. Dyrektor artystyczny festiwalu Varmia Musica oraz warsztatów muzycznych Varmia Musica Academia w Lidzbarku Warmińskim. Prowadzi klasę oboju barokowego w Akademii Muzycznej w Poznaniu.

Patrycja Leśnik-Hutek

Oboistka specjalizująca się w grze na instrumentach historycznych. Z wyróżnieniem ukończyła Royal Academy of Music w Londynie w klasie obojów historycznych Kathariny Spreckelsen. Jest też absolwentką łódzkiej Akademii Muzycznej w klasie prof. Jerzego Kotyczki (obój współczesny) i Rafaela Gabriela Przybyły (obój barokowy). Grę oraz wiedzę w zakresie historycznych praktyk wykonawczych doskonaliła podczas licznych kursów specjalistycznych pod okiem takich mistrzów jak Alfredo Bernardini, Katharina Arfken, Frank de Bruine, Sophia McKenna, Daniël Brüggen, Peter Holtslag, Lars Ulrik Mortensen.


Patrycja współpracuje z wieloma zespołami muzyki dawnej w kraju i za granicą m.in. Musica Antiqua Collegium Varsoviense (Warszawska Opera Kameralna), Altberg Ensemble, Wrocławska Orkiestra Barokowa (NFM), Diletto, Collegium Marianum, Wrocław Baroque Ensemble (NFM), Orkiestra FAMD, Music for Awhile, Orchestra of the Age of Enlightenment Experience Ensemble, Orchester und Collegium für Alte Musik Vorpommern. Pod kierownictwem autorytetów takich jak Masa'aki Suzuki, Paul McCreesh, Rachel Podger, Margaret Faultless, Laurence Cummings koncertowała w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jako studentka Patrycja była stypendystką Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Marszałka Województwa Łódzkiego. Wraz z prowadzonym przez siebie zespołem zdobyła I nagrodę w konkursie „Nancy Nuttall Early Music Prize” (Londyn, 2015). W 2016 roku została nagrodzona miejscem w rocznym programie stażowym „The Ann and Peter Law Orchestra of the Age of Enlightenment Experience for Young Talented Players”

Tomasz Wesołowski

Absolwent Akademii Muzycznej w Gdańsku, gdzie w 2004 roku otrzymał dyplom z wyróżnieniem w klasie prof. Wojciecha Orawca. W latach 2004-2008 studiował fagot historyczny w Królewskim Konserwatorium w Hadze (Donna Agrell, Wouter Verschuren) oraz w Accademia Internazionale della Musica w Mediolanie (Alberto Grazzi). Współpracuje z wiodącymi orkiestrami historycznego nurtu wykonawczego, między innymi z Les Musiciens du Louvre, B'rock, Freiburger Barockorchester, Amsterdam Baroque Orchestra, Anima Eterna, Holland Baroque Society, Les Talens Lyriques, Bach Collegium Japan, Le Cercle de l'Harmonie, Netherlands Bach Society, European Union Baroque Orchestra. W Polsce z Warszawską Operą Kameralną, Wrocławską Orkiestrą Barokową,, Arte Dei Suonatori, Capella Cracoviensis, {oh} orkiestra historyczna. Nagrywał dla Mezzo, Arte, Erato (Diapason d'Or), Polskiego Radia, Channel Classics, naïve, Alpha, BIS, ORF Edition Alte Musik, Brillant Classics oraz DUX. Na arenie międzynarodowej działa również jako wykładowca na kursach i uczelniach: Akademia Muzyczna w Poznaniu, Academia w Lidzbarku Warmińskim oraz na festiwalu Oficina de Musica de Curitiba w Brazylii.

Kamila Marcinkowska-Prasad

Jest fagocistką, która specjalizuje się w wykonawstwie gry na instrumentach historycznych. Gra na dulzianie, fagocie barokowym, klasycznym i romantycznym i okazjonalnie na fletach prostych. W roku 2006 ukończyła Królewskie Konserwatorium w Hadze w klasie Donny Agrell a w 2016 uzyskała tytuł mgr w amerykańskiej uczelni Juilliard w klasie Dominica Teresie. W Juilliard otrzymała również wyróżnienie do stałej współpracy z English Concert Kamila od wielu lat rozwija swoją karierę muzyczną między innymi za granicą współpracując z takimi grupami jak Freiburger Baroque Orchester, Concerto Copenhagen, Copenhagen Soloist, Anima Eterna, Australian Classical and Romantic Orchestra, Ensamble Cristofori, Wrocławską Orkiestrą Barokową i Warszawską Operą Kameralną i Capellą Cracoviensis. Można ją uslyszeć na nagraniach z Les Muffati, Arte dei Suonatori, Engave Baroque, Collegium Marianum, Ensamble Inegal, Gabrieli Consort and Players, Collegium 1704. Od wielu lat współpracuje z takimi dyrygentami jak Paul Mc Creesh, Peter van Heyghen, Pablo Caserio, Alfredo Bernardini, Vincent Dumestre, Sir William Christie, Jordi Savall, Masaki Suzuki, Richard Eggar, Lars Urlik Mortensen, Lorenzo Coppolla.

Krzysztof Stencel

Muzyk kameralista i pedagog. Należy do pierwszego pokolenia polskich muzyków zajmującego się grą na instrumentach historycznych. Absolwent Akademii Muzycznej w Katowicach w klasie Mieczysława Korcza. Po uzyskaniu tytułu magistra kontynuował naukę u Williama VerMeulena w Houston. W ostatnich sezonach współpracował z czołowymi zespołami muzyki dawnej, w tym Helsinki Baroque Orchestra, Den Jyske Sinfonietta, Finnish Baroque Orchestra, Enghave Barok, Wrocławska Orkiestra Barokowa, Esterházy Hofkapelle, Capella Savaria, Arte dei Suonatori. Występował pod batutami takich mistrzów jak Christopher Hogwood, Philippe Hereeweghe, Paul McCreesh, Paul Goodwin, Marc Minkowski czy Enrico Onofri. Oprócz aktywności związanej z grą na instrumentach historycznych, koncertuje i prowadzi działalność pedagogiczną na waltorni współczesnej. Wielokrotnie występował z World Orchestra for Peace i Filharmonią Narodową, a jego stała orkiestra to Sinfonia Varsovia. Jest pomysłodawcą i organizatorem warsztatów waltorniowych Rogowisko. Jest również adiunktem prowadząc klasę waltorni w Akademii Muzycznej w Poznaniu.

Mateusz Cendlak

Waltornista grający na rogach historycznych. Studia w zakresie gry na rogu oraz rogu naturalnego odbył w Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu oraz w Królewskim Konserwatorium w Hadze. Brał udział w warsztatach i kursach prowadzonych przez takich waltornistów jak: Teunis van der Zwart, Erwin Wieringa, Christian Binde, Krzysztof Stencel oraz Jacek Muzyk. Na co dzień jest waltornistą orkiestry MACV Warszawskiej Opery Kameralnej. Współpracował również z takimi zespołami jak Orkiestra XVIII Wieku (Holandia), Bremer Barockorchester (Niemcy), Minsk Chamber Soloists (Białoruś), Esterházy Hofkapelle (Węgry), Musica Aeterna (Słowacja), Wrocławska Orkiestra Barokowa, {oh!} Orkiestra Historyczna oraz Royal Baroque Ensemble.

 

Jak?

Warsaw Harmony pozostając w zgodzie z charakterem wykonywanej muzyki, zawsze dąży do bezpośredniego kontaktu z publicznością. Nie tworząc sztucznego dystansu muzycy chętnie opowiadają o utworach, instrumentach czy kompozytorach, wzbogacając tym samym wiedzę słuchaczy a także uatrakcyjniając odbiór muzyki. Zespół posiada bardzo urozmaicony i wciąż poszerzający się repertuar, nadający się zarówno do prestiżowych wnętrz i sal koncertowych jak i do wykonań na wolnym powietrzu. W zależności od zapotrzebowania zespół poszerza lub zawęża skład tak, aby optymalnie dopasować program do oczekiwań odbiorców. Mobilność muzyków Warsaw Harmony jest jednym z nawiązań do wielowiekowej tradycji podróżujących po Europie instrumentalistów dętych. 

Poniżej znajduje się kilka sugestii programowych wraz z krótkimi komentarzami. Można to potraktować zarówno jako gotową propozycje koncertową, jak i swoisty punkt wyjścia w konstrukcji (w tworzeniu) unikatowego wydarzenia kulturalnego. 


 

 
Klasztorne harmonie

Termin Harmoniemusik funkcjonował w XVIII i XIX wieku na terenie niemieckojęzycznym i oznaczał nie tylko repertuar, ale i określoną, fenomenalnie rozprzestrzeniającą się praktykę muzyczną. Zespoły instrumentów dętych rozpoczęły bowiem swoją karierę w wojsku (jako Militärmusik), ukazawszy jednak już wówczas swój rozrywkowy potencjał, rychło zaczęły występować na arystokratycznym dworze, od którego już bardzo blisko było do środowiska kościelnego. Nie powinno nas to dziwić. Muzyka świecka od wieków przekraczała bramy kościoła, i to bez względu na protesty pietystów, potępienie wyrażane na soborach czy w encyklikach papieskich. Tak działo się też na terenie Czech i Moraw, gdzie hierarchowie kościelni wywodzili się z kręgów arystokracji. Życie muzyczne w diecezji nie ustępowało tu zatem pod względem przepychu temu prowadzonemu na dworze. Utwory, które znalazły się w programie koncertu Warsaw Harmony, to ślad wielkiej popularności Harmoniemusik w kręgu kościelnym, a ściślej w środowisku diecezji ołomunieckiej, która od czasów arcybiskupa Antona Theodora Colloredo-Waldsee (1777–1811) została podzielona na dwie: ołomuniecką i brneńską. To właśnie w Brnie, w klasztorze augustianów szczególnie upodobano sobie repertuar przeznaczony na zespół Harmoniemusik, który w Czechach określa się jako dechova harmonie.


Program:

Joseph Haydn (1732-1809) - Parthia in G (Hob deest)

Josef Fiala (1748-1816) - Duetto na obój i fagot

Jiří Družecký (1745-1819) - Partita in F na 2 oboje, 2 rogi i fagot

J(?). Discher - Partie No9 a la Camera in Es-dur) na 2 oboje, 2 rogi i fagot

Josef Puschmann (1738-1794) - Partita F-dur na 2 oboje, 2 rogi, 2 fagoty

Mozart vs Beethoven

Proponujemy Państwu program składający się z dwóch kwintetów fortepianowych skomponowanych przez słynnych Klasyków Wiedeńskich w odstępstwie zaledwie trzynastu lat. Premiera kwintetu KV452 W.A. Mozarta miała miejsce 1 kwietnia 1784 roku w Wiedniu, kwintet L. Van Beethovena natomiast 6 kwietnia 1797, także w Wiedniu. Uderzająca jest zbieżność czasowa, identyczność tonacji jak i zdecydowanie unikatowa instrumentacja. Pytanie, które zadają sobie zarówno artyści jak i badacze-muzykolodzy, dotyczy wzajemnych powiązań obu utworów? Czy Beethoven znał to mozartowskie arcydzieło kameralistyki i na nim wzorował swój Op 16? A może był to swoisty hołd złożony młodszemu o czternaście lat koledze - kompozytorowi? Jaka by nie była odpowiedź na to pytanie, bezsprzecznym pozostaje fakt, iż zarówno w jednym jak i w drugim przypadku mamy do czynienia z geniuszami muzyki, doskonale znającymi wymagania techniczne i możliwości wyrazowe pianoforte oraz świadomymi niezwykłych możliwości kolorystycznych, artykulacyjnych i dynamicznych ówczesnych instrumentów dętych.

Do współpracy zapraszamy znamienitych pianistów, będących niekwestionowanymi autorytetami w dziedzinie wykonawstwa historycznego.  


Program:

Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791) - Kwintet fortepianowy Es-dur KV452

Ludwig van Beethoven (1770-1827) - Kwintet fortepianowy Es-dur Op.16

Banda dęcistów

Kapela złożona z samych instrumentów dętych pojawiła się na polskim dworze królewskim w 1779 roku i była pierwszym od 12 lat stałym zespołem muzycznym. Tworzyli ją muzycy czescy z Pragi. Grupą kierował Johann Steffan (który do historii muzyki polskiej przeszedł jako Jan Stefani). Była to tzw. kapela z Wiednia, stamtąd bowiem przybył jej „kapelmagister”. Stanisław August Poniatowski przeszedł do historii jako miłośnik teatru i tańca, jednak fakt, że na początku lat 80. na jego dworze funkcjonował zespół dęcistów świadczy o bieżącej recepcji niezwykle modnego zjawiska, jakim była wówczas Harmoniemusik (na dworze cesarskim taki zespół powstał nawet nieco później, bo w 1782 roku). Mało zachowało się świadectw dotyczących osobistego stosunku króla do muzyki, wiadomo jednak, że „w momentach melancholii prosił o występ małej kapeli złożonej wyłącznie z instrumentów dętych”.


Program:

Joseph Haydn (1732–1809) - Marche Regimento de Marshall

Jakub Gołąbek (1739–1789) - Partita

Georg Druschetzky (1745–1819) - Partita in F

Jan Stefani (1746–1829) - Partita II g-moll

Gran Partita

Jak sklasyfikować Serenadę B dur KV 361? Bez wątpienia, razem z Serenadą Es dur KV 375 oraz Serenadą c moll KV 388 (tzw. Nacht Musique) stanowią arcydzieła muzyki kameralnej będące równocześnie niedoścignionymi wzorami kompozycji na instrumenty dęte. Jak już wspomniano, utwór ten cechuje niekonwencjonalna obsada oraz niespotykana złożoność dzieła. Zastosowanie kombinacji 12 instrumentów dętych, w tym tradycyjnie dwóch obojów, dwóch fagotów, ale już zupełnie nowatorsko czterech rogów i równocześnie dwóch klarnetów razem z dwoma rożkami basetowymi, musiało wywierać szokujące wrażenie już od pierwszego akordu. Zwłaszcza, iż podparte było linią kontrabasu, która spaja brzmieniowo wszystkie, wyżej wspomniane instrumenty. Co do konstrukcji dzieła i jej jednolitości muzykolodzy po dziś dzień nie maja pewności czy zostało wykoncypowane jako jedna wielka całość, czy może Wolfgang Amadeus złożył ją z dwóch niezależnych kompozycji, mieszając i układając w zmyślny sposób ich poszczególne części. Być może jest to jedno z tych muzykologicznych zagadnień, które nigdy nie doczekają się ostatecznego wyjaśnienia. Zarówno jednak słuchaczom jak i wykonawcom pozostaje w udziale wielka radość z pozostawionej przez Mozarta partytury Serenady, na której jakaś anonimowa ręka, z pewnością w uznaniu geniuszu działa, dopisała: Gran Partita.


Program:

Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791) - Serenada B-dur (KV 361/370a) – Gran Partita

Gdzie i kiedy?

23 czerwca 2021

Festiwal Muzyki Barokowej na Zamku Królewskim w Warszawie
Antonio Vivaldi (1678 - 1741) - Koncerty na instrumenty dęte 

30 czerwca 2021

Letni Festiwal im. Jerzego Waldorffa w Radziejowicach
Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791) – Gran Partita KV361

03 sierpnia 2021

Festiwal Varmia Musica w Lidzbarku Warmińskim
Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791)/Joseph Triebensee (1772-1846) – Don Giovanni - aranżacja na instrumenty dęte

14 października 2021

Akademia Muzyczna w Poznaniu
Musica Festiva

Z kim?

Szukasz kontaktu?
Pisz lub dzwoń do mnie:

Marek Niewiedział
tel. 608 35 50 22
marek@warsawharmony.com

Chcesz na posłuchać?
 

Odwiedź nas na YouTube